“Je bent een duw in de rug, maar je moet niet gaan trekken” - Britt Bakx - van Oosterhout, Senior HR Adviseur (Tante Louise)

Het idee om ‘iets met mensen’ te gaan doen, zat er bij Britt al vroeg in. Ze koos voor de pabo, waar ze al snel ontdekte dat lesgeven niet haar ding was. Maar wat dan wel? Britt: “Je kunt geen beroep kiezen waarvan je niet weet dat het bestaat. Ik ontdekte via een beroepentest de opleiding P&O. Gelukkig maar, want hier ben ik écht op mijn plek.”

Zeven jaar werkte Britt bij Tante Louise als Gezondheidsadviseur, waar ze zich bezighield met verzuim. “Een klein en specialistisch deel van HR. Ik vond het tijd voor een volgende stap en die vond ik in de functie van Senior HR adviseur. Ik ging van uitvoering op het gebied van verzuim naar beleidsmatig, strategisch en tactisch meedenken met het MT en de Raad van Bestuur en de implementatie daarvan in de organisatie.”

BRUGGEN BOUWEN

Met de ontwikkeling van haar carrière, ontwikkelde ook Britt’s visie op HR. Haar uiteindelijke drijfveer is niet veranderd: de beste zorg leveren. “Daar heb je voor nodig dat je luistert naar de behoeften van medewerkers én dat je weet waar de organisatie als geheel naartoe wil.” Die synergie vinden tussen wat de medewerker wil en wensen van de organisatie ziet Britt als het bouwen van bruggen: “Ik kijk waar de spagaat zit, want die is er altijd. Vervolgens onderzoek ik hoe we vanuit HR die brug kunnen bouwen. Dat betekent dat ik soms tegen het leidinggevende kader moet zeggen: ‘tof dat jullie die kant op willen, maar we moeten ons ook realiseren dat de medewerker hier staat.’ Elke keer weer die organisatiesensitiviteit onder de aandacht brengen bij het MT en de Raad van Bestuur en samen naar oplossingen zoeken, daar zit wat mij betreft een groot deel van de meerwaarde van het vak.”

DE RUIMTE OM TE FLOREREN

Als HR-adviseur geeft Britt anderen binnen Tante Louise de ruimte om zich te ontplooien. “Dat vind ik een mooi proces om te zien. Ik probeer medewerkers het vertrouwen te geven. Negen van de tien keer kunnen ze al lang wat ze denken dat ze nog niet kunnen. Maar het is makkelijker om in het diepe te springen als je weet dat er een vangnet is. Dat vangnet ben ik dan”, zegt Britt. “Puur het feit dat ik er ben en zeg: ‘ik vertrouw in jou en ik denk dat je het kan’, is alles wat een medewerker op zo’n moment nodig heeft om te kunnen floreren.”

“Het lastigste is om de juiste balans te vinden. Je wilt medewerkers ondersteunen, maar de verantwoordelijkheid moet bij hen blijven. Anders wordt het iets van HR. Als HR-afdeling kun je faciliteren en ondersteunen om te zorgen dat het team vooruit blijft kijken. Ik zeg altijd: je bent een duw in de rug, maar je moet niet gaan trekken.”

EEN NIEUWE GENERATIE OP DE WERKVLOER

Hoewel Britt ooit stopte met de pabo, lijkt het haar wel wat om in de toekomst af en toe les te geven. “Ik heb heel veel stagiaires mogen begeleiden en ik geniet er echt van om met de jongere generatie over het vak te praten. Een groot deel van de kracht van een HR-adviseur zit ‘m in hoe krachtig je kan adviseren. Eén en één is niet altijd twee, er zijn altijd meerdere opties. Door in gesprek te gaan met de jongere generatie en de theorie en de praktijk weer te matchen blijf ik leren en ontwikkelen, ook als senior HR professional.”

WAAROM EIGENLIJK

Britt ziet dat die generatie op een andere manier werkt en naar werk kijkt. “Zij zijn beter in het creëren van een goede balans tussen werk en privé. Toen ik begon was een werkweek van 40 uur heel normaal. Ik had er niet eens over nagedacht dat ik misschien wel 32 uur zou kunnen werken.” Maar er is meer dat huidige generaties volgens Britt kunnen leren van de generatie die nu hun loopbaan begint: “Ze stellen vragen over het waarom achter werkwijzen en beleid, wat maakt dat ik aan het denken wordt gezet.”

Luisteren en rekening houden met de nieuwe generatie is niet alleen nodig om deze nieuwe groep geboeid te houden en aan je organisatie te kunnen binden, maar ook om te kunnen anticiperen op het arbeidsmarktvraagstuk dat voor ons ligt. Britt: “Deze nieuwe generatie vraagt meer flexibiliteit en kijkt op een andere manier naar werk. Zorgen voor zichzelf mag de oudere generatie nog meer doen. De jongere generatie kan daarbij als katalysator werken!”